จำเป็นต้องติดตั้งเครื่องผลิตออกซิเจนแบบกระจายตัวสำหรับการอยู่อาศัยบนที่ราบสูงในระยะยาวหรือไม่?

อายุขัยเฉลี่ยในทิเบตอยู่ที่ 72.19 ปี และในชิงไห่อยู่ที่ 73.96 ปี อายุขัยเฉลี่ยในพื้นที่ราบสูงต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศที่ 78.2 ปีในจีนมาก! การวิจัยพบว่ามีความสัมพันธ์เชิงเส้นตรงระหว่างการเกิดโรคแพ้ความสูงเรื้อรังกับปริมาณออกซิเจน ยิ่งปริมาณออกซิเจนต่ำ การเกิดโรคแพ้ความสูงเรื้อรังที่เกิดจากการขาดออกซิเจนยังทำให้มีอายุขัยลดลงอย่างมากอีกด้วย คาดว่าเมื่อระดับความสูงเพิ่มขึ้นทุกๆ 1,000 เมตร ความดันบรรยากาศจะลดลงประมาณ 11.5% และความหนาแน่นของอากาศจะลดลง 9% ที่ระดับความสูง 4,270 เมตร ความดันออกซิเจนจะลดลงเพียง 58% ของความดันที่ระดับน้ำทะเล

ความดันต่ำและการขาดออกซิเจนบนที่ราบสูงสามารถนำไปสู่การลดลงของความดันออกซิเจนบางส่วนของหลอดเลือดแดงและความอิ่มตัวของออกซิเจนในหลอดเลือดแดง ทำให้เกิดภาวะขาดออกซิเจนซึ่งอาจส่งผลเสียต่อระบบทางเดินหายใจของมนุษย์ ระบบหัวใจและหลอดเลือด และระบบประสาทส่วนกลาง ส่งผลให้การทำงานของร่างกาย ความสามารถทางสติปัญญา เป็นต้น ลดลง และในรายที่รุนแรง อาจทำให้เกิดภาวะที่เป็นอันตรายถึงชีวิตได้ เช่น ภาวะสมองบวมและปอดบวม

โครงการจัดหารายได้ "ออกซิเจน เข้าไปข้างใน บ้านสัสเอ้ย บนที่ราบสูง: แรงดันต่ำและการขาดออกซิเจนบนที่ราบสูงสามารถส่งผลต่อประสิทธิภาพการเรียนรู้ของนักเรียน สุขภาพและอายุขัยของผู้คน และความสามารถในการทำงาน เป็นต้น จึงส่งผลกระทบต่อการดำรงชีพและการพัฒนาทางสังคมและเศรษฐกิจของผู้คน รัฐบาลกลางและท้องถิ่นให้ความสำคัญอย่างยิ่งและส่งเสริม "ออกซิเจน เข้าไปข้างใน บ้านสัสเอ้ย อย่างแข็งขันในฐานะโครงการจัดหารายได้ที่สำคัญ ในปี 2020 การประชุมเชิงปฏิบัติการกลางครั้งที่ 7 ว่าด้วยการทำงานในทิเบตกำหนดให้การปรับปรุงการดำรงชีพของประชาชนและการรวมใจของผู้คนเป็นจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม รัฐบาลท้องถิ่นถือว่าโครงการจัดหาออกซิเจนเป็นโครงการจัดหารายได้ที่สำคัญ ในช่วงระยะเวลาแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 14 แผนการก่อสร้างโครงการจัดหาออกซิเจนในทิเบตได้บรรลุ 10,000 ล้านหยวน รัฐบาลสนับสนุนโครงการจัดหาออกซิเจนในทิเบตอย่างเต็มที่ โดยให้ออกซิเจนเข้าถึงครัวเรือนหลายพันครัวเรือนบนที่ราบสูง ซึ่งสามารถปรับปรุงประสิทธิภาพการเรียนรู้ของนักเรียนในพื้นที่ที่ราบสูง ยกระดับการศึกษาและคุณภาพทางวัฒนธรรมของผู้คนบนที่ราบสูง และปกป้องสุขภาพกายของผู้คนบนที่ราบสูง ด้วยเหตุนี้ คณะกรรมการพรรคและรัฐบาลทิเบตจึงส่งเสริมบริการจัดหาออกซิเจนให้กับครอบครัวอย่างแข็งขัน โดยมุ่งมั่นที่จะทำให้การใช้ออกซิเจนอย่างมีสุขภาพดีเข้าถึงครัวเรือนหลายพันครัวเรือนบนที่ราบสูง เช่น เครื่องปรับอากาศในครัวเรือน ปัจจุบัน โครงการนำร่องของโครงการนี้ในลาซา ชิกัตเซ และสถานที่อื่นๆ ได้บรรลุผลเบื้องต้นแล้ว

ปัจจุบัน วิธีการทั่วไปในการแก้ปัญหาภาวะขาดออกซิเจนในร่มคือ การหายใจเข้าทางจมูกและการส่งออกซิเจนแบบกระจาย โดยการส่งออกซิเจนแบบกระจายหมายถึงผู้ใช้สามารถรับและหายใจออกซิเจนได้โดยการเชื่อมต่อปลั๊กจมูก สายสวนจมูก หรือหน้ากาก ส่วนการส่งออกซิเจนแบบกระจายคือการเพิ่มปริมาณออกซิเจนในอากาศโดยการเสริมออกซิเจนบริสุทธิ์สูงในพื้นที่เฉพาะ วิธีการทำงานของระบบนี้ค่อนข้างคล้ายกับระบบปรับอากาศส่วนกลาง ขั้นแรก ออกซิเจนจะถูกผลิตขึ้นโดยอุปกรณ์สร้างออกซิเจน พีเอสเอ จากนั้นจึงใช้เทอร์มินัลการส่งออกซิเจนแบบกระจายเพื่อให้ได้สภาพแวดล้อมที่มีออกซิเจนเข้มข้น การใช้การส่งออกซิเจนแบบกระจายในระยะยาวจะไม่ก่อให้เกิดปฏิกิริยาไม่พึงประสงค์ และจะไม่มีสิ่งที่เรียกว่าการพึ่งพา เนื่องจากไม่มีความแตกต่างกันมากนักระหว่างสภาพแวดล้อมที่มีออกซิเจนเข้มข้นและสภาพแวดล้อมภายนอก อย่างไรก็ตาม วิธีนี้มีประสิทธิภาพโดยตรงในการต่อสู้กับอาการป่วยจากความสูง